قدیس روز پاتریک که مسیحیت را در ایرلند گسترش داد، ایرلندی نیست

سنت پاتریک کیست و چرا باید او را جشن بگیریم؟ سنت پاتریک محافظ و قدیس راهنمای ایرلند است. از قضا، او ایرلندی نیست.
الیزابت استارک، مدیر اجرایی موزه میراث آمریکایی ایرلندی در آلبانی، نیویورک، گفت که سنت پاتریک از فروخته شدن به عنوان برده به اعتبار آوردن مسیحیت به ایرلند تبدیل شد.
استارک گفت: "او در خواب دید که ایرلندی ها برای او گریه می کنند و به او نیاز دارند." او به ایرلند بازگشت و مسیحیت را با خود آورد.او بود که سلت ها و مشرکان را مسیحی کرد.»
روز سنت پاتریک در 17 مارس جشن گرفته می شود، روزی که تصور می شود او درگذشته است. این جشنواره در ابتدا با آرمان های مذهبی مرتبط بود، اما اکنون نمادی از غرور ایرلندی است.
به گفته Stack، تا حدود 40 سال پیش، این یک زمان بسیار سنتی، مذهبی و رسمی در ایرلند بود. بار حتی هنوز بسته است.
اما همه چیز تغییر کرده است. نمادهای سرگرم کننده مانند پوشیدن لباس های سبز، اجنه، و شبدرها در طول این جشنواره رایج شده اند. با این حال، آنها در واقع به چه معنا هستند؟
استارک گفت در 16 سالگی توسط دزدان دریایی دستگیر و به ایرلند برده شد و در آنجا به بردگی فروخته شد.
متیو پل گروت، کشیش کاتولیک از انجمن مبلغان در بیانیه ای گفت: «او روز و شب را در مزارع به نگهداری از گوسفندان و دعا می گذراند و این عادت مداوم به دعا و کار او را متحول کرد.تا آخر عمرش.»USA Today." شش سال بعد، او صدای خدا را در خواب شنید که او را به سمت قایق هدایت می کرد که او را به خانه می برد.
به گفته استارک، پاتریک در سال 408 پس از میلاد به فرانسه گریخت و در نهایت راه خود را به خانواده و ایرلند پیدا کرد.
او در سال 432 پس از میلاد اسقف شد و توسط پاپ سلستین اول به ایرلند فرستاده شد تا مسیحیت را گسترش دهد و از مسیحیان ساکن در آنجا حمایت کند. او برای مبارزه با مقاومت در برابر مسیحیت، مناسک بت پرستی را در اعمال کلیسایی گنجاند.
پاتریک مشتاق کمک به کاهش رنج مردم ایرلند بود که تحت فشار برده داری، جنگ وحشیانه قبیله ای و بت پرستی بت پرستی بودند.گروت در بیانیه ای ایمیلی گفت: در این تجربه حرفه ای بود که او دعوت خود را به عنوان یک کشیش کاتولیک درک کرد.
به گفته گروتر، پاتریک بارها توسط قبایل ایرلندی مورد حمله قرار گرفت و اسیر شد. با این حال، پاتریک از روش‌های غیرخشونت‌آمیز استفاده کرد و حاضر بود تسلیم شود. سپس از این فرصت برای آموزش دین کاتولیک استفاده خواهد کرد.
گروتر گفت: «پاتریک نمادی از پیام انجیل عشق و بخشش، و همه کار سخت و تلاش اجتماعی است که با کار سخت زندگی واقعی همراه است.
سنت پاتریک مردی بود که مسیحیت را به ایرلند آورد. او دو کتاب نوشت، یک زندگینامه معنوی، اعترافات، و نامه ای به کوروتیکس، که در آن از بریتانیایی ها خواست از سوء استفاده از مسیحیان ایرلندی دست بردارند.
استارک گفت که افسانه های زیادی پیرامون سنت پاتریک وجود دارد، مانند این باور که او مارهای ایرلند را از بین برد و پادشاه عالی ایرلند را نجات داد.
استارک گفت: «آنها گفتند که او مارها را از ایرلند بیرون راند، اما در واقع هیچ مار در ایرلند وجود نخواهد داشت، زیرا آب و هوا برای آنها خوب نیست.» مار نماد مشرکان بود، بنابراین او از شر همه چیز خلاص شد. مشرکان.»
روز سنت پاتریک در سراسر جهان در 17 مارس جشن گرفته می شود. این روز همچنین مصادف با تعطیلات مسیحی روزه است، یک دوره 40 روزه پر از دعا و روزه.
مسیحیان ایرلندی صبح به کلیسا می روند و بعد از ظهر جشن می گیرند. تعطیلات کاتولیک از قرن هشتم در ایرلند جشن گرفته شده است.
با کمال تعجب، اولین رکورد ثبت شده از رژه روز سنت پاتریک در سال 1601 در سنت آگوستین، فلوریدا و نه در ایرلند رخ داد. در آن زمان، این یک مستعمره اسپانیا بود. طبق گفته استک، رژه و جشن روز سنت پاتریک یک سال قبل توسط کشیش ایرلندی ریکاردو آتول سازماندهی شد.
پس از قحطی سیب زمینی، جمعیت مهاجر ایرلندی در ایالات متحده افزایش یافت. اولین رژه در سال 1762 در نیویورک برگزار شد، اما در سال 1851 هنگامی که انجمن کمک ایرلندی رژه سالانه خود را آغاز کرد، به رژه سالانه تبدیل شد. بنا به گزارش History.com، بزرگ در نیویورک، اکنون به عنوان قدیمی ترین راهپیمایی غیرنظامی در جهان و بزرگترین راهپیمایی در ایالات متحده با بیش از 150000 شرکت کننده در نظر گرفته می شود.
در ابتدا، ایرلندی ها توسط ایالات متحده طرد شدند، به عنوان الکلی طبقه بندی شدند، و در کاریکاتورهای روزنامه ها تحصیل نکردند. با این حال، با افزایش تعداد آنها، آنها شروع به اعمال قدرت سیاسی کردند. آنها میراث خود را با روز سنت پاتریک به عنوان تعطیلات جشن می گیرند.
استارک گفت: «راهپیمایی با سربازان آمریکایی ایرلندی-آمریکایی آغاز شد که سعی داشتند وفاداری خود را به آمریکا نشان دهند.» این راهپیمایی راهی برای نشان دادن این است که آنها می توانند شهروندان آمریکایی خوبی باشند.
این سنت سپس به ایرلند بازگشت. استارک گفت که این رژه اکنون ابزاری برای تشویق گردشگری و صادرات فرهنگ، میراث و موسیقی ایرلندی است.
ماریگلد وایت به USA TODAY گفت: «قرار است ایرلندی بودن روز افتخاری باشد، اما بزرگ شدن در ایرلند، بیشتر یک روز مدرسه است.
وایت، یک تبعه ایرلندی که در ایالات متحده زندگی می کرد اما اکنون در استرالیا زندگی می کند، گفت: "به عنوان یک بزرگسال، به ویژه فردی که در خارج از کشور در ایرلند زندگی می کند، اهمیت فرهنگی دارد، اگرچه من گاهی اوقات از آن برای مردم ایرلندی استفاده می کنم." فقط برای مست شدن. ایرلند هنوز چیزهای زیادی برای جشن گرفتن دارد."
یکی از افسانه‌هایی که در مورد سنت پاتریک وجود دارد، روشی است که او از شمشیر برای آموزش مسیحیت به دیگران استفاده می‌کرد. ظاهراً او از شبدر به عنوان استعاره برای تثلیث استفاده می‌کرد.
او توضیح می دهد که چگونه یک شبدر سه برگ دارد، اما هنوز یک گل است. این شبیه به تثلیث است، جایی که خدا، پسر، و روح القدس وجود دارد، اما هنوز یک موجودیت وجود دارد. طبق گفته استک، شبدر اکنون گل رسمی گل است. ایرلند به افتخار روز سنت پاتریک.
Leprechaun ها از این باور سلتیک ها به وجود آمدند که پری ها و سایر موجودات جادویی از قدرت خود برای ترساندن شر استفاده می کنند. گمان می رود این ارتباط از فیلم محبوب دیزنی در سال 1959 "داربی اوگیل و مردم کوچک" که اجنه ایرلندی، استارک را به نمایش می گذاشت، به وجود آمد. گفت.